• در مورد میزان پوشش زمانیکه که خارج از استان هستید، اطلاعات مهمی وجود دارد که باید از آن با خبر باشید. برای کسب جدید ترین اطلاعات، به وب سایت دولت بریتیش کلمبیا مراجعه کنید.

ایمن سازی ابزاری مهم در مراقبت های بهداشتی است که ما را از اثرات برخی از عفونت ها، بیماری های جدی و بالقوه مهلک محافظت می کند. واکسن های معمول کودکان و بزرگسالان را در واحد های بهداشت عمومی VCH یا از یک پزشک عمومی دریافت کنید. درباره واکسیناسیون بیشتر بدانید.

• برای قرار ملاقات باید پزشک خانواده یا پرستار متخصص شما را ببیند. در صورت نیاز، پزشک خانواده یا پرستار متخصص شما را به پزشک متخصص ارجاع میدهد.

• برخی از داروها را تنها با نسخه می توانید خریداری کنید.. نسخه ها باید توسط پزشک یا افراد دیگری با صلاحیت پزشکی (مانند ماما یا پرستار تخصصی) تجویز شده باشد. شما می توانید داروهای تجویزی را از داروخانه خریداری کنید. برخی از فروشگاه های مواد غذایی، داروخانه هم دارند. هنگامی که به داروخانه می روید، نسخه خود را بهمراه داشته باشید. این نسخه به داروساز اطلاع میدهد که چه دارویی و به چه میزان مورد نیاز شما است. داروساز برایتان توضیح خواهد داد که چند بار و برای چه مدت باید دارو را مصرف کنید.
• شما می توانید به صورت آنلاین داروخانه ای را جستجو کنید، با HealthLink BC با شماره 1-1-8 تماس بگیرید یا از وب سایت HealthLink BC یا برنامه نشانی یاب خدمات بهداشتی بی سی BC Health Services Locator برای پیدا کردن داروخانه در نزدیکی خود استفاده کنید.
• برخی از داروها را می توانید بدون نسخه خریداری کنید. این داروها را بدون نسخه و یا داروهای در دسترس روی پیشخوان مینامند. این قبیل داروها معمولا برای مشکلاتی که کمتر جدی هستند مانند سردرد، سرماخوردگی یا آلرژی استفاده میشود. اگر در مورد داروهای بدون نسخه سوالی دارید، از داروساز بپرسید. همچنین می توانید با شماره 1- 1- 8 با HealthLink BC تماس بگیرید و درخواست کنید تا با یک داروساز صحبت کنید.

• برای بیماری ها یا آسیب های تهدید کننده زندگی، با شماره 1-1-9 تماس گرفته یا به بخش اورژانس مراجعه کنید تا بلافاصله مورد ارزیابی قرار گرفته و درمان شوید. این موارد شامل مشکوک به سکته مغزی یا حمله قلبی، مسمومیت یا بیش مصرفی، ترومای عمده، آسیب به سر همراه با از دست دادن هوشیاری و از این قبیل است.
• مراکز مراقبت های فوری و اولیه UPCC مراقبت های بیمار محور را توسط تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، از جمله پزشکان خانواده، پرستاران مجوز دار، پرستاران متخصص، مددکاران اجتماعی و کارمندان اداری ارائه می دهند. این مراکز در دسترس افرادی هستند که آسیبی دیده و یا بیماری دارند که نیاز به فوریت پزشکی داشته اما زندگی آنها را تهدید نمی کند و باید در عرض 12-24 ساعت توسط پزشک یا پرستار دیده شوند.
• برخی از آسیب ها یا بیماری هایی که ممکن است در مراکز مراقبت های فوری و اولیه درمان شوند عبارتند از: رگ به رگ شدگی و پیچ خوردگی ها، تب بالا، بدتر شدن بیماری مزمن، عفونت های جزئی و درد جدید یا بدتر شدن آن. مراکز مراقبت های فوری و اولیه UPCC مراقبت های بهداشتی روزمره را بصورت تیمی ارائه می دهند. آنها مراقبت های فوری را زمانی که شما قادر به دیدن پزشک خانواده یا پرستار متخصص خود نیستید و آسیب و یا بیماری شما نیاز به توجه اضطراری ندارد، ارائه می دهند.

• اگر مشکل فوری دارید و پزشک خانواده یا پرستار متخصص در دسترس نباشد، می توانید در یک کلینیک بدون نوبت با یک پزشک یا پرستار ملاقات کرده یا به یکی از مراکز مراقبت های اولیه و فوری (UPCC) بروید.
• مراکز مراقبت های اولیه و فوری UPCC برای جایگزینی پزشکان خانواده یا ارائه دهندگان مراقبت به عنوان اولین نقطه تماس فرد برای مشکلات بهداشتی در نظر گرفته نشده است و همچنین جایگزین بخش های اورژانس برای بیماری ها یا آسیب های تهدید کننده زندگی محسوب نمی شود. با هدف ایجاد یک سرویس اضافی در جامعه برای ارائه خدمات فوری مناسب به بیماران، در زمان و مکانی که مورد نیاز آنها باشد، در نظر گرفته شده است. 
• بر اساس اولویت دادن به شخصی که زودتر رسیده است عمل میکنند، بنابراین شما ممکن است برای دیدن یک دکتر یا پرستار متخصص منتظر بمانید.

• اگر شما دچار یک فوریت پزشکی شده اید و نمی توانید خودتان به بیمارستان بروید، می توانید یک آمبولانس درخواست کنید. در بیشتر مناطق، این شماره 1-1-9 است. در جوامع کوچک ممکن است یک شماره تلفن متفاوت وجود داشته باشد. به شمارهٔ وارد شده در صفحات اول فهرست شماره تلفن ها مراجعه نموده یا از اداره پلیس محلی خود سوال کنید. شما باید شماره های اضطراری را در جایی نوشته و ذخیره کنید. 
• هنگامی که با شماره اضطراری تماس می گیرید، اپراتور از شما میپرسد پلیس، آتش نشانی یا آمبولانس، کدامیک را نیاز دارید. آمبولانس درخواست کنید. اپراتور سوالاتی در مورد مشکلات بهداشتی شما می پرسد. آنها ممکن است از طریق تلفن به شما دستورالعمل های پزشکی بدهند. اگر آمبولانس فرستاده شود، پیراپزشکان شما را تحت مراقبت قرار خواهند داد.
• MSP هزینه کامل انتقال به بیمارستان با آمبولانس را پوشش نمی دهد. شما باید بخشی از این هزینه را پرداخت کنید. از آنجایی که صورتحساب برای شما بعدا ارسال میگردد، نیازی به پرداخت فوری ندارید. اگر درآمد کمی دارید، ممکن است کمک دریافت کنید.

• اگر در یک قرار ملاقات پزشکی از نظر زبان به کمک نیاز دارید، خدمات ترجمه شفاهی برای نیازهای مراقبت های بهداشتی شما در دسترس است. شما می توانید از پزشک، پرستار متخصص یا ماما بخواهید که خدمات مترجم را برای شما رزرو کنند.
• همچنین می توانید برای خدمات اطلاعات بهداشتی به زبان های غیر انگلیسی با شماره 1-1-8 HealthLink BC تماس بگیرید. خدمات ترجمه شفاهی به بیش از 130 زبان در دسترس هستند. پس از شماره گیری 1-1-8، شما با یک مسیر یاب خدمات بهداشتی انگلیسی زبان متصل خواهید شد. برای دریافت خدمات به زبان دیگر، فقط زبان مورد نظر خود را اعلام کنید (به عنوان مثال بگویید «فارسی») و مترجم به شما ملحق میشود. 

• تیم مراقبت های بهداشتی شما برای کمک به برنامه ریزی برای زمانی که به خانه می روید با شما همکاری خواهند کرد. 
• پزشک ممکن است نسخه ای برای داروی شما بنویسد و پرستار دستورالعمل هایی در مورد نحوه مصرف دارو به شما ارائه میکند. 
• سعی کنید ترتیبی دهید که یک عضو خانواده یا دوست برای رانندگی یا همراهی با شما باشد.
• تیم مراقبت های بهداشتی شما با شما همکاری خواهند کرد تا هرگونه مراقبت اضافی مورد نیاز مانند خدمات مراقبت در منزل و جامعه، مراقبت در بیمارستان یا خدمات توانبخشی دیگر را هماهنگ کنند.

در صورت امکان، مدرک شناسایی عکس دار، کارت خدمات BC یا CareCard  و لیستی از داروهایی که مصرف می کنید را همراهتان بیاورید. در صورت موجود بودن، لطفاً هرگونه فرم دستورالعمل پزشکی مربوط به هدف درمان (Medical Orders of Scope of Treatment, MOST) را نیز همراه بیاورید یا از یکی از اعضای خانوادتان بخواهید که آنها را برایتان بیاورند. 

ما همچنین پیشنهاد می کنیم که آوردن وسایل شخصی یا اشیا با ارزش را به بخش اورژانس به حداقل برسانید.